توضیحات رسانه

"بابا منو تنها نمی‌ذاره"، عبارتی است که به طور واضح اشاره به نیاز به حمایت، عشق و محبت یک پدر دارد. پدر در بسیاری از فرهنگ‌ها و خانواده‌ها نماد حمایت، قوت و امنیت است. این عبارت می‌تواند نه تنها برای کسانی که پدرشان را از دست داده‌اند، بلکه برای هر فردی که در زمان‌های سخت به حمایت معنوی نیاز دارد، تأثیرگذار باشد.

در این قطعه، می‌توان احساساتی چون غم، دلتنگی و محبت پدرانه را جستجو کرد. در حقیقت، این قطعه به نوعی پدر را به‌عنوان یک نماد از تکیه‌گاه در زندگی معرفی می‌کند. در اینجا، نه تنها پدر بلکه نمادهای دیگر حمایت و محبت نیز ممکن است وجود داشته باشند.

گروه سرود شهید میلاد نماینده تهران در این قطعه به اجرا پرداخته است که نشان‌دهنده‌ی وجود فضای جمعی و همبستگی در این اثر است. استفاده از گروه سرود می‌تواند نشان‌دهنده‌ی همبستگی و جمع بودن باشد؛ درواقع اشاره به این دارد که هیچ‌کس در زمان سختی‌ها تنها نیست.

این گروه، به‌عنوان یک نماینده از یک جمعیت بزرگ، می‌تواند به نوعی نماد قدرت و قوت در جمع باشد. اجرا توسط چنین گروهی نشان‌دهنده‌ی اهمیت هم‌صدا بودن در مواجهه با مشکلات است.

متن شعر

حتی اگه تنهای تنها شم 
بابا منو تنها نمیذاره 
چشماش حتی اگه نبینه باز 
از دخترش چشم برنمیداره 
 
دوستم نباشن موقه بازی 
بابام با من یار و همراهه 
تو آسمونا باشه هم باباست 
عکس بابامه که مثه ماهه 
 
چشامو میدوزم به در تا بیاد از راه 
منو بغل کنه بگه خوشگل بابا 
موهامو شونه میزنه مامانم هر شب 
میگه تویی تو بهترین دختر دنیا 
 
یه دخترم خرابه بود 
گفتن باباش رفته سفر 
کسی باهاش بازی نکرد 
نخوابید از درد کمر 
 
با گریه میگفت بابایی 
دلم گرفته کجایی 
تو کربلایی بابا جون 
یا که تو آسمونایی 
 
موهای من سوخته مثه موهای بابام 
مثل بابام زخمی شده صورت و دستام 
دندونمم شکسته شد مثه دندوناش 
ولی هنوز واسه بابام دختر زیبام