این چه شوریست که از یاد تو برپاست حسین/ این چه رازی ست که صد شعله فرو مرد و هنوز/ روشن از داغ تو ظلمت کده ماست حسین
آهنگ “بوی سیب” با حال و هوایی محرمی انتشار می یابد. این اثر تولید شده در گروه آوای رضوان مشهد است. شاعر در این سرود به روایت شعر گونه واقعه کربلا می پردازد. آواها، سینه زنی و استفاده از سازهای زنده ای مثل سنج، در این آهنگ، جلوه نمایی می کند. گفت و گوی امام حسین (ع) با حضرت عباس که به عنوان “ساقی حرمم” خطاب می شود از قسمت های زیبایی است که در سرود می بینیم.

سینه زن غم تو
در زیر پرچم تو
بندد به تو پیمان
ماه محرم تو

با اشک و با آهش
با آه جانکاهش
باشد تمام عمر
راه شما راهش

با ذکر یا حسین
شده مشکی به پاس تو پیرهنم

با ذکر یا حسین
همه شب به ماتم تو سینه زنم

ما عاشقیم
ای با وفا
ما را ببر
کرب و بلا

جانم حسین جانم حسین

پیچیده احساست
عطر گل یاست
در روز عاشورا
گفتی به عباست

سرو روان حرم
بنگر میان حرم
این مشک خالی و این
لب تشنگان حرم

ای ساقی حرمم
بنگر بر دل خون دخترم

ای ساقی حرمم
بنگر بر لب خشک اصغرم

ما تشنه ایم
ای ساقیا
ما را ببر
کرب و بلا

جانم حسین جانم حسین

تو نور ایمانی
تو روح قرآنی
در عالم هستی
پاینده میمانی

منشور دین شده ای
دین را امین شده ای
تا دین زمین نخورد
نیزه نشین شده ای

نیزه نشین مانده
به یادم جبین شکسته تو

نیزه نشین مانده
یاد زینب و دختر خسته تو

بنگر حسین
حال مرا
ما را ببر
کرب و بلا

جانم حسین جانم حسین