سرود “چشم فرات” با اجرای محمد عبدالحسینی و گروه کر در این صفحه برای مخاطبان عزیز سرودیا منتشر می‌شود. همخوانان، این قطعه را با شعری درباره محرم اجرا می‌کنند. محمد عبدالحسینی، شاعر این اثر، در سروده خود، امام حسین علیه‌السلام را به خورشید تشبیه می‌کند.

نازم به خورشیدی که در شام غریبان
بر نیزه‌ ها قرآن به لب با ماه می‌ رفت
حتی سر بی‌ پیکر غرقابه خونش
یک نیزه بالاتر ز دشمن راه می‌ رفت

درد حسین از جنس فریاد علی بود
تکرار شد خونی که بر شیر خدا رفت
آه علی از چاه غربت سر برآورد
پیچیده شد در نینوا و تا نینوا رفت
پیچیده شد در نینوا و تا نینوا رفت

از مجتبی این درد را میراث بردیم
این تشنگی تکرار آن خون جگر بود
روزی که بر ما تیغ ها را تشنه کردید
ما خونمان از دشنه هاتان تشنه تر بود

چشم فرات از دیدن ما موج می زد
روزی که جولان در کنار ‌آب کردی
ما کی فغان از تشنگی کردیم ای آب
تیغ شما را ما ز خون سیراب کردیم

نازم به خورشیدی که در شام غریبان
بر نیزه ها قرآن به لب با ماه می رفت
حتی سر بی پیکر غرقاب خونش
یک نیزه بالاتر ز دشمن راه می رفت