نماهنگ “آقازاده” که مضمونی سیاسی دارد با موضوع عدالت خواهی انتشار می یابد. این اثر تهیه شده در گروه سرود نجم الثاقب تهران است. شاعر در این سرود تأمل برانگیز، به مقایسه راه زندگی دو شخص می پردازد. یکی که اه حق را انتخاب کرده و با داشتن صفت هایی چون غیرت و ایثار، در آخر، شهید گنام می شود و دیگری آقازاده ای که راه را گم کرده و با بی عدالتی، باعث بوجود آمدن اختلاف طبقاتی شده، یأس و ناامیدی را در جامعه ایجاد می کند. در پایان، به این آقازاده ها هشدار می هد که اعمالشان بی نتیجه نمی ماند و آه مردم گریبانگیرشان خواهد شد.

مادرم آبو که ریخت
پشت سرم انگاری
یه صدایی تو دلم
میگفت سفر نزدیکه

حالا سی ساله که تنها
چشم به راهم مونده
حالا سی ساله
تموم خونمون تاریکه

واسه خنده هات شده
اشک یه ملت جاری
واسه بودنت شده
خنده مردم نابود

دست میبردیم تو شناسنامه
که پرواز کنیم
این تمام اختلاس ما
تو اون روزا بود

من شدم شهید گمنام و تو آقازاده
حس یأس و راهی
دلای مردم کردی

اگه راه هر دومون
راه خمینی باشه
معلومه که خیلی وقته
راهتو گم کردی

عمر دنیا وقت خوبی
واسه دل بستن نیست
زندگی برای امثال شما کوتاهه

حساب و کتاب این
روزاتونو پس میدید
واسه شماست اگه
رو لب مردم آهه

ژن من
غیرت و ایثار و وفاداری داشت
اما انگار
توی تعریف تو این خوب نبود

شاید اونهایی که خط
شکن شدند تو میدون
ژنشون مثل شما
زیادی مرغوب نبود

توی بازار شناور طمع های شما
ارج و قرب نام یک شهید گمنام چنده

تو که قیمتا را خوب
بالا و پایین میکنی
حسرت سی ساله
مادر تنها چنده

من شدم شهید گمنام و تو آقازاده
حس یأس و راهی
دلای مردم کردی

اگه راه هر دومون
راه خمینی باشه
معلومه که خیلی وقته
راهتو گم کردی