مالتی مدیا

اباالمهدی

داستان اباالمهدی

توضیحات رسانه

سرود «اباالمهدی» نغمه‌ای عاشقانه است از دلدادگان امام حسن عسکری(ع)، که با صدایی صمیمی و شعری پر از مهر، حال و هوای زائران سامرا را زنده می‌کند. از همان مصرع نخست، مخاطب با نوری آسمانی روبه‌رو می‌شود؛ نوری که از گام‌های امام بر دل زمین نشسته و شهر سامرا را غرق شادی کرده است. شاعر با زبانی ساده و پرمحبت می‌گوید: «ما از همان کودکی ریزه‌خوار کرم تو بودیم» — جمله‌ای که عاطفه و اخلاص شیعی را به زیبایی نشان می‌دهد. در ادامه، با یاد گنبد تازه و حال و هوای زیارت، دلِ مخاطب را به صحن سامرا می‌برد؛ جایی که زائر با امامش بی‌واسطه سخن می‌گوید. در اوج شعر، نام امام مهدی(عج) طنین می‌افکند و پیوند پدر و پسر در دل مؤمنان تازه می‌شود. شعر و موسیقی هر دو به سمت امید می‌روند؛ امید به روزی که ظلمت جهان با نور عدالت مهدوی روشن شود. «اباالمهدی» سرودی است از دل عاشقان، برای دلی که بی‌تاب ظهور است.

متن شعر

سامرا شد با قدمهای تو غرق نور وشادی
روی چشم آسمون قدم نهادی
همه زندگی امام هادی نوه جوادی
از همین راه دور با سلامی به تو راهی سامراییم
تو کریمی و ما از همون کودکی ریزه خوار و گداییم
با یک نگاه دلها رو میبری تو از نسل زهرا و حیدری
اباالمهدی یا امام عسگری
مولا مولا یا امام عسگری
کنج صحنت برا من بهشت زیبای زمینه
گنبد جدیدتو به دل میشینه
زائرتو بنده خوب خداشه حرف حق همینه
خوندنه جامعه
سامرای شما یک سحرعشق من شد
شهریار حرم بس که داری کرم
اسم زیبات حسن شد
با یک نگاه دلها رو میبری تو از نسل زهرا و حیدری
اباالمهدی یا امام عسگری
مولا مولا یا امام عسگری
هرکی رفته حرم سامرا این وخوب میدونه
پسر فاطمه خیلی مهربونه
دردای نگفته رو آقا میدونه با ما هم زبونه
آرزومون اینه تا که روشن بشه
ظلمت از نور مهتاب
روبروی آقا آل یاسین یه روز بخونیم کنج سرداب
کم کم داره بوی آقا میاد منتقم خون خدا میاد
فریادش از کرببلا میاد
دریا دریا تو بی نهایتی یابن زهرا روح محبتی
دورت گشتن داره چه لذتی
مولا مولا آقا بیا بیا