توضیحات رسانه

سرود «ااصفهان» اثری ملی و شورانگیز است که با زبانی صمیمی و پرانرژی، هویت فرهنگی، تاریخی و انسانی شهر اصفهان را به تصویر می‌کشد. این اثر، نگاهی عاشقانه به شهری دارد که همواره مهد هنر، تمدن و همدلی در ایران بوده است.
در متن این سرود، اصفهان نماد شکوه و اصالت ایرانی معرفی می‌شود؛ شهری که نه‌تنها به واسطه‌ی آثار تاریخی و هنری‌اش چون عالی‌قاپو، پل خواجو و منار جنبان می‌درخشد، بلکه با روح مردمش معنا می‌گیرد — مردمی که مهربان، هنرمند، و همیشه در صف نخست وحدت و عشق به ایران ایستاده‌اند.
این اثر، تجلیل از اصفهان به‌عنوان قلب تپنده‌ی فرهنگ ایرانی و نماد همبستگی ملی است؛ شهری که زیبایی‌اش فقط در معماری و تاریخ نیست، بلکه در جان مردم و مهربانی جاری در کوچه‌پس‌کوچه‌هایش ریشه دارد.

متن شعر

میبینم وسط نقشه
مث الماس میدرخشه
میتونه حال خوب و به همه دلها ببخشه
کسی مثلش و ندیده
نه دیده نه شنیده
اره آوازه اون به همه دنیا پیچیده

مهد هنره همه جا زبونزده هنرش
براتون باید بگیم از کدوم اثرش

از عالی قاپو بگیم یا از چل ستون
از پل خواجو بگیم یا منار جنبون
یکی دوتا نیست که قشنگیه شهرمون

اینجا شهر زندگیه
اینجا عشق بچگیه
اینجا حال خوب همون همیشگیه
اینجا حرف اتحاده
خب همبستگی زیاده
اینجا یعنی همدلیه فوق العاده

برای ایران نعمته وجودش
الهی کور شه چشمای حسودش
بتابه ماه شبای زاینده رودش

این اصفهانه نقش جهانه
این خاک صائب و خاک فرشچیانه
این زادگاه مردان عشقه
اینجا خاک شهیدان قهرمانه