قطعهی «ایران بالا» که در آبان ۱۴۰۴ توسط گروه سرود مهدیاران اندیشه اجرا شده، اثری پرانرژی و امیدبخش در ستایش تلاش، اتحاد و پیشرفت جوانان ایران است. شعر اثر سرودهی حامد نوروزی و تنظیم آن بر عهدهی داوود نعمتی بوده است. این سرود با ساختار ریتمیک و زبانی جوانپسند، پیام همبستگی ملی، ایمان و ارادهی جمعی برای سربلندی ایران را منتقل میکند.
در این قطعه، نوجوانان و جوانان به عنوان ستارگان فردا تصویر میشوند؛ کسانی که با علم، تقوا، و تلاش مداوم، آیندهی کشور را میسازند. تکرار مصرعهایی چون «رو مداریم پای کاریم» و «تا رو قله پا بزاریم»، روحیهی پویایی، انگیزه و مسئولیتپذیری نسل جدید را نمایان میکند.
«ایران بالا» نمادی از نسل مؤمن، امیدوار و پرتلاش ایران است — نسلی که علم را با ایمان درهم میآمیزد و با همدلی و پشتکار، مسیر پیشرفت کشور را هموار میسازد.
از مخاطبان عزیز که با شنیدن و تماشای این اثر، در کنار فرزندان این سرزمین، پیام امید و پیشرفت را زنده نگه میدارند، صمیمانه سپاسگزاریم. حضور شما، انگیزهی خلق آثار تازه و پرشور است.
قلمه سلاح رزمم
بدونن جزمه عزمم
قراره که یه ستاره
ساخته بشه اینجا از من
تو یه جمع فوق العاده
شبیه یه خونواده
آیندمون و میسازیم
با تلاش و با اراده
رو مداریم پای کاریم
نه کمیم نه کم میزاریم
حالا حالا میریم بالا
تا رو قله پا بزاریم
علم و دانش دین و تقوا
مثل دو بال پرنده س
با تلاش همه ماس
که ایرانمون برنده س
لحظه لحظه صفحه صفحه
خط به خط میشیم بزرگتر
میرسیم و میرسونیم
وطن و به جای بهتر
رو مداریم پای کاریم
نه کمیم نه کم میزاریم
حالا حالا میریم بالا
تا رو قله پا بزاریم
ما از گهواره تا گور
جویای علمیم با شور
یک ملت و یک پرچم
بستیم یک عهد محکم
میره با دستای ما
ایران رو بام دنیا
رو مداریم پای کاریم
نه کمیم نه کم میزاریم
حالا حالا میریم بالا
تا رو قله پا بزاریم
دیدگاههای ایران بالا
زهره باباخانیاه
1404-08-19بسیار عالی