اینجا چند دقیقه ای بغض می کنی و می نشینی. تویی و حسین و ابوالفضل. زیر لب زمزمه می کنی: “سر عاشق شدنم لطف طبیبانه توست/ ورنه عشق تو کجا این دل بیمار کجا”. اینجا بین الحرمین است!
آهنگ “بین الحرمین” در وصف امام حسین (ع) و بین الحرمین انتشار می یابد. این اثر، تولید شده در گروه دخترانه خورشید نهان کارون است. در این سرود، وصف حال و هوای حضور در کربلا و بین الحرمین به زیبایی بیان شده است. در لحظه لحظه این حضور، غیرت، وفا و شجاعت امام حسین و یارانش را به یاد می آوریم. شاعر در این آهنگ  امام حسین (ع) را چون خورشیدی دانسته به زندگیمان گرما می دهد. همچنین در قسمتی از سرود اشاره به این دارد که راه رسیدن به خدا از کربلا بسیار کوتاه است.

توی بین الحرمین یه آشنا عبا به دوش
اومد و دستای گرمش رو کشید روی سرم
گفت از کوچه ما تا به خدا راهی نیست
هر کجا دلت گرفت پاشو بیا توی حرم

توی کوچه های کربلا پر از عاشقیه
مهر تربت میخرم نشون آشنایی رو
میرسم میدون مشک یادم میاره عطر آب
غیرت و شجاعت و معنی باوفایی رو

عزیز زهرا حسین ای گل باغ ولا
روح و روان نبی نور دل مرتضی

خدا خواسته دل ما به دست تو جلا بشه
مثل خورشیدی و گرما میدی به زندگیمون
کنار ضریح تو قلبمونو جا میذاریم
تو ما رو رها نکن تو جاده بندگیمون

مادرم میگه آقام حسین خریدار همست
دعا کرده که بشم یار وفادار حسین
بدونم شیوه آزادی و آزادگی رو
مثل قاسم و ابالفضل علمدار حسین

عزیز زهرا حسین ای گل باغ ولا
روح و روان نبی نور دل مرتضی

غم مظلومای عالم تو دلم شعله زده
همقدم با قدمای زائرای اربعین
کاش منم فدا بشم فدای ربنای تو
شبیه مجاهدا و شهدای راه دین

توی بین الحرمین یه آشنا عبا به دوش
اومد و دستای گرمش رو کشید روی سرم
گفت از کوچه ما تا به خدا راهی نیست
هر کجا دلت گرفت پاشو بیا توی حرم