سرود “دعای سحر” با اجرای محمد گلریز و اعضای گروه کر صدا و سیما در این صفحه برای مخاطبان عزیز سرودیا منتشر می‌شود. همخوانان، این قطعه را با شعری درباره نماز اجرا می‌کنند. شاعر این اثر، در سروده خود، بیدار شدن در وقت سحر و خواندن نماز صبح را به کوچ تا افلاک تشبیه می‌کند.

سحرگاهان
سحرگاهان که از گلدسته شهر
سرود عاشقی پر می‌ گشاید
دلم از بستر گرم شبانگاه
به روی طلعتت پر می‌ گشاید

درون حوض می‌ روید نگاهی که سرشار از هزاران رمز و راز است
و هم بال کبوترهای ایمان پر از شوق رهایی در نماز است
پر از شوق رهایی در نماز است

به آب معرفت آیینه ام را
دوباره چون همیشه پاک کردم
و با یاد خداوند از دل خاک
هوای کوچ تا افلاک کردم

دلم در جلوه های عشق گم شد
و دستانم به سمت مهر راهی
خدا در دیدگانم جلوه گر شد
به الطاف دعای صبحگاهی
خدا در دیدگانم جلوه گر شد
به الطاف دعای صبحگاهی