توضیحات رسانه

سرود «رفیق شهیدم» اثری ملی‌–مذهبی و پرشور است که با نگاهی عاشقانه به مفهوم رفاقت با شهدا می‌پردازد. در این اثر، راوی از دلتنگی و دلدادگی خود نسبت به یک شهید گمنام می‌گوید؛ شهیدی که در لحظات سخت و تنهایی، پناه و دلگرمی اوست. شعر با لحنی صادقانه، احساس شرمندگی، امید و دلبستگی را در هم می‌آمیزد و مخاطب را به تأمل در معنای حقیقی دوستی و وفاداری فرا می‌خواند. «رفیق شهیدم» یادآور این حقیقت است که شهدا، چراغ‌های روشن راه انسان‌اند و حضور معنوی‌شان، همواره گرما‌بخش دل مؤمنان است.

متن شعر

انتظار را با از مادر شهید گمنام پرسید
ما چه میدانیم دلتنگی غروب جمعه را

رفیق روزای تنهاییم
یه شهید گمنامه
رفیقی که توو ناخوشی‌ها دلخوشی دنیامه
شبایی که خیلی خسته میشم
از خودم و اعمالم
رفیق شهیدم دستمو میگیره و باهامه
تویی که توو اوج بی‌ کسی پناهمی شهید
تو که نور محضی و چراغ راهمی شهید
منم اون‌ که بی‌ وفا شدم توی رفاقتم
منم اون‌که دوری از شما دیگه شد عادتم
حق رفاقت رو بجا نیاوردم
روی زبون تنها اسم شما رو میبردم
شرمندتم رفیق شهیدم
گریه میکنم برا اینکه پره حسرت و آهم
اسیرِ یه جاده‌ تنگ و یه فرصت کوتاهم
یه رفیق داشتم که اسمش ابراهیم هادی
یه شهید مثل حاج قاسم که شده شمع راهم
من الان کجام "محمد علی نیری کجاست
میدونم الان کنار سفره‌ امام‌رضاست
میدونم الان تو روضه‌ خونی بهشتیاست
میدونم کنار سفره‌ غریب کربلاست
من چقدر دورم از این‌همه نعمت
باز خدا رو شکر هر وقت دلگیرم میام هیات
شهدا چراغِ این شهرن حتی اسمشون نوره
کوچه‌ها بی اسم شهدا
از بوی خدا دوره
اون جوونی که حواسش هست به شهدا تو دنیا
تو روز قیامتم حتما با شهدا محشوره
ما میخوایم که هر کوچه به اسم یک شهید باشه
باید اسوه‌ ما این جوونای رشید باشه

ما میخوایم که یادمون بمونه مدیونیم همه
به جوونایی که جون دادن شبیه فاطمه
برا ولی حق سینه سپر کردن
از سر این مردم با خون دفع خطر کردن