توضیحات رسانه

این قطعه‌ی «صبح امید» با اجرای گروه سرود شهدای بانک صادرات ایران در شهریور ۱۴۰۴ تولید شده است. شعر اثر که سروده‌ی علی فردوسی است، با زبانی ساده و دلنشین عشق به وطن را در قالبی ملی–مذهبی بیان می‌کند. در این ترانه، ایران به‌عنوان سرزمینی سرشار از جان، عشق، ایثار و امید معرفی می‌شود؛ سرخی آن برگرفته از خون شهیدان، سپیدی‌اش نشانه‌ی روشنایی و امید، و سبزی‌اش نمادی از مهر و صفا دانسته شده است. در بخش‌هایی از شعر، پیوند مردم با وطن و ایستادگی‌شان در روزهای سختی برجسته می‌شود و همچنین وفاداری و همراهی با بانک صادرات به‌عنوان نمادی از خدمت و پایداری، مورد تأکید قرار می‌گیرد. به‌طور کلی، «صبح امید» اثری است که در عین بیان عشق به ایران و ارج‌گذاری به شهیدان و ارزش‌های ملی، پیامی از امید، همدلی و سربلندی را منتقل می‌کند.

متن شعر

دوست دارم وطنم را که سراسر جان است
که دلش دشت و تنش کوه و لبش باران است
مردمش طایفه عشق پرستند همه‌
روز سختی برسد دست به دستند همه
سرخی اش از هنر خون شهید است اینجا
این سپیدی نفس صبح امید است اینجا
سبزی اش سر زده از کاشته مهر و صفاست
تا قیامت همه جا پرچم ایران بالاست

ای گرفته از تو جسم و جان ما حیات
جان ما فدایت از حیات تا ممات
خالصانه حافظ بزرگی توایم
تا همیشه در کنار بانک صادرات

دل دریایی مردان تو دیدن دارد
گرمی لحن کویر تو شنیدن دارد
همه جا گشتم و خاکی به تو مانند نشد
دل من هیچ کجا غیر تو خرسند نشد
سر به دامان تو آرام گرفته ست وطن
دلم از نقد غمت وام گرفته ست وطن
مخزن امن امانات خداوندی تو
عزت و شادی و امنیت و لبخندی تو

ای گرفته از تو جسم و جان ما حیات
جان ما فدایت از حیات تا ممات
خالصانه حافظ بزرگی توایم
تا همیشه در کنار بانک صادرات