قطعه “فغان” با صدای گروهی از جمعخوانان منتشر شده است. شاعر، شعر این سرود را از زبان یک افغانستانی درباره کشورش سروده است. بیان غم و ناراحتی او برای از دست دادن کشورش به عنوان یک مکان امن، از موارد دیگری است که در شعر این سرود وجود دارد.

جان می‌ کنم من دم ‌به‌ دم
جانم به لب آمد ز غم
آواره‌ای بی‌ خانه‌ ام
گنجشککی بی‌ لانه‌ ام

ای وای من ای وای من
ویرانه شد ماوای من
ای وای و واویلای من
مجنون شده لیلای من

دیگر چه نالم از وطن
بی قدر شد مشک ختن
لعل بدخشانی بدم
خاک پریشانی شدم

دوران سامانم کجا
حال پریشانم کجا
زار و خروشانم دگر
چشمان خون شارم دگر

باور نمی آید تو را
کافر نبیند این جفا
نانم علف عمرم تلف
کی دیده این درد و اسف

ای وای من ای وای من
ویرانه شد ماوای من
ای وای و واویلای من
مجنون شده لیلای من