در این صفحه، سرودی را با نام "قدمگاه" برای شما سرودیایی‌های گرامی، منتشر کرده‌ایم. اجرا کنندگان این اثر، اعضای گروه سرود نوای یاس تهران هستند. آنها در این قطعه، شعری را درباره امام رضا علیه‌‌السلام  همخوانی می‌کنند. حدیث مشهور و موسوم به سلسلةالذهب از مواردی است که شاعر این قطعه در سروده خود به آن توجه کرده است.

جمله در راه نوشتند
و با نام خدا عشق در این راه سرشتند
 همان عشق که شد سلسه‌ نور
 همان گوهر نایاب
همان زیور زرتاب 
ز لب های پر از شور
 فرود آمده از تو
 امان نامه‌ ای از آتش مقدور

در ره طوس
 غریب الغربا
خسرو اقلیم وفا
معنی والشمس ضحی
ترجمه بدر دجا
ثامن اسرار خدا
 قبله ارباب صفا
 گوهر دریای ولا
مردمک چشم حیا
 شاه‌ فلک جاه رضا
 گشت زِ مامون دعا
 از وطن خویش جدا
در ره تسلیم و رضا

چون به قدمگاه رسیدند
اهالی نشابور همه گرد رخ ماه دویدند
 بگفتند که ای حضرت سلطان
 بفشان لولوء و مرجان
 دم رفتن به خراسان
چو غریبان

نوشتند که آقا سر خود را ز پس پرده‌ مرکب چو عیان کرد
غم و غصه‌ انظار نهان کرد
زمین گوش شد و بر سخنش اشک
روان کرد
دلِ پیر 
جوان کرد
همان دم که بیان کرد 

شنیدم ز پدر باب حوائج 
 شنید از پدرش حجت ناطق
که شنید از دو لب باقر هر علم و حقایق
که شنید از پدرش حضرت سجاد
 همان زاهد عابد و رسیده است
 بدو این سخن از سید و سالار شهیدان
 که شنید از پدرش
 حیدر کرار علی آن شه مردان
 که شنیدم ز رسول دو جهان خواجه لولاک
 که فرمود خداوند 
تبارک و تعالی به کلامی

منی که خالق دنیا و خالق محشر
بگوش این سخنم تا امان بری آخر
كه قلعه‌ ای ست مرا لا اله لا الله
حصين و زفت و مشيد بديع و خوش منظر

هر آن‌كه قائل اين قول گشت و داخل شد
در اين حصار بود ايمن از عذاب و خطر
دو دفعه شد متكلم به اين كلام متين
كه قول حی جلی را شروطی هست دگر

به محض اينكه برون آمد اين حديث شريف
ز لفظ آن شه هشتم امام جن و بشر
به يك روايتی هجده هزار يا افزون
قلم، دوات مرصع به دانه‌‌های گهر

مسلم است كه شرط قبول توحیدت
شرايطی است یکیشان منم چو سكه به زر

رضا رضا 

ای شرط لا الا الا الله
ای پاره‌ تن رسول الله
علی بن موسی بن جعفر بن محمد
ابن علی بن حسین بن علی ولی الله

ایمان من
علی بن موسی
جانان من
 علی بن موسی
اعلی حضرت
 علی بن موسی
سلطان من
علی بن موسی
لطف کارت
 علی بن موسی
با زوارت 
علی بن موسی
راهم دادی 
علی بن موسی
تو دربارت 
 علی بن موسی

سلام ای طبیب طبیبان سلام
سلام ای غریب غریبان سلام

الا ماه‌تاب شبستان طوس
الا حضرت نور شمس الشموس

تو این خاک را رنگ و بو داده‌ ای
به ایران من آبرو داده ای

من از عطر نامت بهاری شدم
تو را دیدم و 
 علی‌بن موسی الرضایی شدم

منی که درمونده شدم
از این و اون رونده شدم

بگو بیام کنار تو
تو که عزیز مادری
غم دلم رو میبری
پناهمه مزار تو 
به تو میگم همه کسم
تویی دلیلِ نفسم
بهشتمه دیار تو

امام مهربونم
درد و بلات به جونم
یه شعریه که من از
بچگیام میخونم

پنجره فولاد رضا
برات کربلائیه
هر کی میره کربوبلا
از حرم رضا میره

دعوتم کن
به حرم ببرم آقا
داغ دوری
چی اورد سرم آقا
کاری کن که
برسه یار منتظرم آقا

به نگاه تو دل بستم 
تا کربلا نیام خستم
 پدرم
امام رضا گرفت دستم
 که چشم به راه تو هستم
 پدرم

تو این روزای دشواری
هوای قلبمو داری
 مگه نه
اسممو تو حرم بردی
 منو کربلا آوردی
مگه نه

الهی بحق الحسین
عجل فرجه