این سرود، با محوریت توسل و عشق فرزندانه به حضرت فاطمه زهرا سلاماللهعلیها ساخته شده و مقام مادرانه و ملکوتی ایشان را بهعنوان «خیرالنساء» و سرچشمه روزی معنوی عالم به تصویر میکشد. در متن اثر، مخاطب با خطابهای صمیمانه و در عین حال احترامآمیز، عظمت حضرت زهرا را در کنار جایگاه ایشان در منظومه ولایت میبیند؛ بانویی که مایه آرامش امیرالمؤمنین علی علیهالسلام و امید مؤمنان در سختیهاست.
سرود به مظلومیت تاریخی حضرت و بینشانی مزارشان اشاره دارد و این فقدان را مایه سوز دل شیعیان معرفی میکند. همچنین ارتباط عمیق حضرت با عبادت، شبزندهداری و دعاهای مادرانهشان برجسته میشود؛ به گونهای که شنونده احساس میکند به حریم قدسی مادری پناه برده که دعایش پشتوانه اهل ایمان است.
این اثر در مجموع، تجلی احترام، محبت، وفاداری و توسل به حضرت زهرا سلاماللهعلیهاست و تصویری عاطفی از پیوند میان ولایت، مادری و شفاعت ارائه میکند.
میشه مادرونه بهم نگاه کنی
جون ناقابلمو فدات کنم
علی بابای منه پس فاطمه
میشه مادرم تو رو صدات کنم
روزی عالم از چادرته
عالم و آدم روزی خورته
باید خیرالنساء صدات کنیم
وقتی سایه علی رو سرته
زهرای علی محیای علی
با تو غم نمیمونه تو چشمای علی
محتاج نخ جانمازتم جانمازته عرش معلای علی
وای مادرم
اونیکه قرار قلب حیدره
وقت سختیها امید آخره
خودمو خاک کف پاش میکنم
آخه جنت زیر پای مادره
به محبتهای مادرونت
به همین مزار بینشونت
واسه دل منم دعا کن تو مناجاتهای شبونت
زهرای علی محیای علی
با تو غم نمیمونه تو چشمای علی
محتاج نخ جانمازتم جانمازته عرش معلای علی
وای مادرم
دیدگاههای محیای علی
سرودیا - مرجع دانلود سرود و نماهنگ
17 آذر 1404انتقادات و پیشنهادات خود را پیرامون این اثر بیان کنید.