نماهنگ “ومن” با موضوع نشان دادن جایگاه واقعی زن در غرب منتشر می شود. این اثر با اجرای گروه سرود راحیل تهران و تهیه شده در حوزه هنری انقلاب اسلامی است. در این نماهنگ، دیدگاه غرب به زن بدون روتوش و ظلم هایی که به این قشر می شود به طور شفاف، به تصویر کشیده شده است. آن آزادی که با سیاه نمایی به ایرانیان، زیبا نشان می دهند و آن آرمان شهری که از آن دم می زنند همین تصویری است که در این نماهنگ می بینیم. زنان را تا آنجا از خود واقعی شان و فطرتشان دور می کنند که به پوچی می رسند. آری این آزادی است که از آن دم می زنند.

خنده‌ پر زرق و برقی
بر در و دیوار بودن

سکه خوش رنگ و رویی
در کف بازار بودن

جسم خسته روح خسته
خسته از ابزار بودن

خسته از اجبار خنده
خسته از ناچار بودن

چون گلی در پشت ویترین
خوار بودن خوار بودن

سهم زن از اسم آزادی همین بود
آرمان‌ شهری که می‌ گفتند با شادی همین بود

بر وطن خنجر کشیدن
در صف اسکار بودن

مد شدن بر صحنه‌ اما
صبح و شب تکرار بودن

مادری را بردن از یاد
شاخه‌ ای بی‌ بار بودن

اینچنین آزاد آزاد
باب هر آزار بودن

بارها در خود شکستن
زیستن ناچار بودن

در غروب غرب وحشی
سر خط اخبار بودن

سهم زن از اسم آزادی همین بود
آرمان شهری که می گفتند با شادی همین بود