توضیحات رسانه

سرود «امام رضا» اثری سرشار از محبت و دلدادگی به امام هشتم (ع) است که با زبان صمیمی و احساسی، حال‌وهوای یک زائر دل‌بسته را به تصویر می‌کشد. در متن، بارها بر مهربانی بی‌پایان امام رضا (ع)، نقش پناه‌دهنده و شفاعت‌گر ایشان، و احساس غربت و نیاز دل انسان به حضور در حرم تأکید می‌شود.

اشاره به «غریب‌الغربا» و «معین‌الضعفا» یادآور جایگاه ویژه امام رضا (ع) در پناه دادن به دل‌های شکسته و دستگیری از نیازمندان است. تکرار مضمون «قرارمی» و «ضمانت قلب» نیز نشان می‌دهد که زائر آرامش و امنیت روحی خود را فقط در سایه‌ی لطف امام رضا (ع) می‌یابد.

در مجموع، این سرود در سبک ملی–مذهبی، با زبانی ساده و پر احساس، رابطه‌ی عاشقانه و خالصانه‌ی مردم با امام مهربانی‌ها را بازتاب می‌دهد و به خوبی فضای زیارت و دلدادگی در حرم رضوی را زنده می‌کند.

متن شعر

هر دفعه میام حرم حال و هوام
بارونیه
کلی حرف دارم که توی این دلم
زندونیه
درد دوری از شما مگه به این
آسونیه
چی بگم وقتی تو از حال دلم
با خبری
از پدر مادر من حتی تو
مهربون تری
میشه قاطیه بقیه این گدا
رم بخری
کسی منو
مث تو آقا به
خاطر خودم نمیخواد
هر دفعه گم شدش دلم
باز مسیر من
به سمت تو افتاد
قرارمی
شده چشمام خیس خیس
ضمانتی برای قلبم بنویس
منو ببین
واسه تو که واسه تو که
چیزی نیست
امام رضا یا غریب الغربا
امام رضا یا معین الضعفا ۲

اونقده مهربونی زیر پاتو
خوب میبینی
تو پناه آسمونیه همه
رو زمینی
چی دیگه کم داره هرکی که باهاش
هم نشینی
قربونت برم که تو قلب همه
هستی عزیز
هرکیو شفا میدی به عشق تو
میشه مریض
منم اصلا یه کبوتر تو برام
دونه بریز
تو که منو نبردی از یاد
همیشه کاش
باشم به یادت
نزار که از تو من جداشم
قسم به خاطر جوادت
قرارمی
شده چشمام خیس خیس
ضمانتی
برای قلبم بنویس
منو ببین
واسه تو که واسه تو که
چیزی نیست
امام رضا یا غریب الغربا
امام رضا یا معین الضعفا ۲